سما سادات؛ شهرام واحدی؛ اسکندر فتحی آذر؛ رحیم بدری گرگری
چکیده
تربیت مثبت مدرسه محور سازه جدیدی است که رسالت آن، اصلاح و نهادینه‌سازی مفاهیم مثبتی همچون امید، شادی، بخشش، همدلی و خودتنظیمی از طریق آموزش دانش آموزان در مدرسه به‌عنوان محیطی مناسب جهت یادگیری ارزش‌ها و هنجارها است. هدف از پژوهش حاضر، تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی تربیت مثبت مدرسه محور ویژه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بود. ...
بیشتر
تربیت مثبت مدرسه محور سازه جدیدی است که رسالت آن، اصلاح و نهادینه‌سازی مفاهیم مثبتی همچون امید، شادی، بخشش، همدلی و خودتنظیمی از طریق آموزش دانش آموزان در مدرسه به‌عنوان محیطی مناسب جهت یادگیری ارزش‌ها و هنجارها است. هدف از پژوهش حاضر، تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی تربیت مثبت مدرسه محور ویژه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بود. روش پژوهش برای مرحله طراحی و تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی-تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. برای روایی یابی بسته، ضمن استفاده از روش روایی صوری، از روش روایی محتوایی به شیوه کیفی و کمّی با پانل خبرگان ١٤ نفری و از دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا استفاده شد. حداقل و حداکثر میزان ضریب نسبی روایی محتوا برای هر آیتم بسته ٧۵/۰ و ١ محاسبه شد. شاخص روایی محتوا برای کل بسته آموزشی٨٦/۰ به دست آمد. نتایج نشان داد بسته آموزشی تربیت مثبت مدرسه محور برای دانش آموزان پایه ششم ابتدایی از روایی صوری و محتوایی مناسبی بهرهمنداست و روایی لازم را برای کاربردهای آموزشی و استفاده پژوهشی دارد.
نرگس پورطالب؛ میرمحمود میرنسب؛ رحیم بدری گرگری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تلفیق مداخله‌های شناختی، رفتاری و تربیتی، بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر پایه ششم در شهر تبریز تشکیل می‌دادند. نمونه موردنظر از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تلفیق مداخله‌های شناختی، رفتاری و تربیتی، بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر پایه ششم در شهر تبریز تشکیل می‌دادند. نمونه موردنظر از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، به تعداد 60 نفر با استفاده از آزمون اضطراب امتحان اشپیلبرگر انتخاب شدند و به شکل تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل (در هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. بعد از ارائه، برنامه آموزشی در 14 جلسه، یک هفته بعد، از گروهها پس‌آزمون به عمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که بین گروههای آزمایش و کنترل در پس‌آزمون، تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافتهی این پژوهش، میتوان گفت، تلفیق برنامههای درمانی، بر کاهش اضطراب امتحان مؤثر است. استلزامهای این مطالعه برای انجام پژوهشهای آتی در قلمرو مداخله‌های تلفیقی برای کاهش اضطراب امتحان موردبحث قرار میگیرند.
